Ψυχίκ!

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Οκ, δεν το έχω ξανακάνει, αλλά πρέπει!

Διαβάζοντας το Bridgewinners, έπεσα πάνω σε ένα θέμα που με έστειλε αδιάβαστο. Αναρρωτιέται λοιπόν ένας τύπος το εξής (μετάφρασμένο!):

“Ας πούμε ότι είσαι 3η θέση, 1η εναντίον 2ης. Ο συμπαίκτης, μετά από ελαφρύ δισταγμό πασάρει. Κρατάς ένα χέρι με το οποίο θα σκεφτόσουν σοβαρά να κάνεις ένα κλειδί. Τελικά πασάρεις. Μπορεί το ψυχίκ να θεωρηθεί ως λογική εναλλακτική;”

Στην αρχή φυσικά έβαλα τα γέλια, νόμισα ότι τρολλάρει ο τύπος. Μετά είδα ότι το συζητούσαν σοβαρά! Δεν μπήκα στη διαδικασία να απαντήσω, οπότε τα λεώ εδώ.

Για ξεκίνημα, και για να έχει βάση η υπόθεση, πρέπει να υποθέσουμε ότι κάποιος θα φωνάξει διαιτητή και θα έχει τα κότσια να αναφέρει το επιχείρημα “διεκδικώ επανόρθωση, επειδή με αυτό το χέρι το ψυχίκ είναι σχεδόν αυτόματο και το αρχικό πάσο του συμπαίκτη μετά από δισταγμό, το απέτρεψε”. Επίσης πρέπει να υποθέσουμε ότι όλοι στην αίθουσα (γιατί θα κάνουμε και γκάλλοπ πανάθεμά μας), έχουν την ίδια ακριβώς νοοτροπία έναντι του ψυχίκ, ιδιαίτερα με το συγκεκριμένο χέρι. Τέλος, πρέπει να υποθέσουμε ότι το χέρι του συμπαίκτη έχει 11 κακούς πόντους και ίσως και να άνοιγε μισή πίκα ας πούμε, ώστε το ψυχίκ να βγει σε κακό (ίσως μετά το ψυχίκ να σε πάει ψηλά ή να κοντράρει κανένα αβυθιστο συμβόλαιο και να πληρώσεις το μηδενικό του αιώνα).

Το ψυχίκ, δεν μπορεί να αποτελεί συμφωνία συμπαικτών καθώς τότε σταματάει να είναι ψυχίκ (και εξετάζουμε απλά αν είναι νόμιμη αγορά ανάλογα με τα κατά περίπτωση επιτρεπόμενα). Οπότε στην ουσία πρόκειται για random ενέργεια την οποία ο συμπαίκτης δεν μπορεί να αναμένει, περισσότερο από τους αντιπάλους. Και μόνο βάσει αυτού κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να αποτελέσει λογική εναλλακτική. Από την άλλη, ο Νόμος λέει ότι “αν ένα σεβαστό ποσοστό παικτών της κλάσης του παίκτη, με τις ίδιες μεθόδους και συμφωνίες, σκεφτόταν σοβαρά την εν λόγω ενέργεια, τότε αυτή αποτελεί λογική εναλλακτική”.

Έστω λοιπόν ότι μετά το τέλος της διανομής μας φωνάζουν. Και μας λένε ότι το πάσο βασίζεται σε ΑΠ ενώ το ψυχίκ είναι αυτόματο. Και έστω ότι δεν τους κοιτάμε με βλέμμα απορίας και αποφασίζουμε να εξετάσουμε την υπόθεση κάνοντας γκάλλοπ. Και αυτό μας λέει ότι το ψυχίκ είναι λογική εναλλακτική έναντι του πάσο. Υποχρεώνουμε τον παίκτη να κάνει ψυχίκ (και βαθμολογούμε εξετάζοντας τη συνέχεια της αγοράς);

Για πείτε!

ΥΓ: Μην μου συστήσετε να επισκεφτώ ψυχίατρο. α) μένω ήδη στο νησί των τρελών και β) ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΕΓΩ!

[Τάκης Πουρναράς]

Είναι πάντα πολύ ενδιαφέρουσες οι δημοσιεύσεις σου, Τρύφωνα.

Όλα αυτά που γράφεις έχουν νομική βάση και θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναυσμα για περαιτέρω συζήτηση, αλλά διαπιστώνω διάφορα προβλήματα.

Ξεκινάμε από τη δημοσκόπηση – πως θα γίνει αυτή με αντικειμενικό τρόπο; Για να γίνω πιο κατανοητός, ας υποθέσουμε ότι διοργανώνει έναν μεγάλο αγώνα η Ολλανδία και, λόγω COVID, δεν έχουν διαιτητές, οπότε ζητούν από την Ελλάδα έναν – κι εμείς φυσικά στέλνουμε τον κ. Παπαδόπουλο:

Μετά από μερικές διανομές, να ‘σου η πρώτη κλήση περί χρήση αθέμιτης, οπότε ο Τρύφωνας, ως καλός διαιτητής, φροντίζει να μάθει για την παικτική ικανότητα του υπαίτιου, ώστε να κάνει σωστή δημοσκόπηση. Ο Τρύφωνας μπορεί πάντα να συμβουλευτεί τους επίσημους καταλόγους βαθμών διάκρισης της Ολλανδίας και, αν για κακή του τύχη κάτι τέτοιο δεν είναι διαθέσιμο, μπορεί απλά να λάβει υπόψη του την επίδοση του παίκτη στον αγώνα, ώστε να κάνει ερωτήσεις σε αντίστοιχους παίκτες.

Στη συνέχεια, όμως, καλείται ο διαιτητής σε μία περίπτωση όπως αυτή που περιγράφεις. Τώρα, πως θα γίνει η δημοσκόπηση; Γιατί, αν επιλεγεί με κλήρωση το δείγμα, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι στρεβλά. Αν για παράδειγμα, ο υπαίτιος ήταν ο κ. Γέροντας Παΐσιος, γνωστός για την αποστροφή του σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει σχέση με ψέμματα (ψυχίκ), τότε θα πρέπει να ρωτήσουμε άλλους Άγιους, που ενδεχομένως λαμβάνουν μέρος στο τουρνουά. Αν, από την άλλη, ο υπαίτιος είναι ο κ. Βελζεβουουλίδης, τότε θα πρέπει να κάνουμε δημοσκόπιση σε Διαολάκους.

Το ψυχίκ είναι τάση και όχι κάτι απτό, όπως ένα αγοραστικό σύστημα που έχει καταγραφεί σε μία κάρτα συμβάσεων. Δεν υπάρχουν “αυτόματα ψυχίκ”, υπάρχουν χέρια με τα οποία, αν κάποιος είναι επηρρεπής στο σπορ, θα σκεφτεί σοβαρά να τα κακο-αγοράσει. Ακόμη κι έτσι, όμως, δεν είναι όλα τα ψυχίκ τα ίδια: θα μπορούσε κάλλιστα ένας παίκτης να αγοράσει σε 3η θέση 1 πίκα, με σόλο, ή θα μπορούσε στη θέση του να βρίσκεται ο κ. Collins, που ευχαρίστως θα θυσίαζε τη θέση του στην Εθνική ομάδα χαρίζοντας στους αντιπάλους 4ψήφιο νούμερο.

Συνεπώς, όχι, σε καμμία περίπτωση δε θα σκεφτόμουν την περίπτωση επανορθωτικής βαθμολογίας λόγω ψυχίκ που δεν έγινε, λόγω δισταγμού από τον συμπαίκτη σε 1η ή 2η θέση. Ακόμη κι αν γνωρίζω σε προσωπικό επίπεδο τον παίκτη που βρίσκεται στην επίμαχη 3η θέση, μπορώ ποτέ είμαι σίγουρος ότι θα έκανε ψυχίκ και – κυρίως – να υποστηρίξω αυτήν την άποψη με απτά επιχειρήματα, που χρήζουν πέραν πάσης αμφιβολίας, στην έφεση που σίγουρα θα γίνει;

• Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε στις 2 έτη, 5 μήνες πριν από Τάκης Πουρναράς.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις