Γενικά θέματα Lille 1998 – Χαμός με την κίνηση!

Επισκόπηση 2 δημοσιεύσεων - 1 έως 2 (από 2 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #1577

    Μίλτο και Τάκη, θυμάστε που κουβεντιάσαμε το θέμα με την κίνηση στα ζεύγη στον τελικό ζευγών στη Lille το 98; Έκατσα και βρήκα μερικές πληροφορίες αφού τις ζήτησα στο Bridge Winners. Ο χαμός λοιπόν έγινε στον τελικό! Ο οποίος παιζόταν με 72 ζεύγη, σε ένα “υποτιθέμενο” πλήρες Howell 71 γύρων, σπασμένο σε 6 (νομίζω) sessions. Η κίνηση των διανομών ήταν φυσικά βαρόμετρο, οπότε δεν τίθεται θέμα μετακίνησης, όπως και δεν έπαιζε ρόλο η κίνηση σε Stanzas καθώς μιλάμε για τελικό που δεν παίζουν ρόλο τα αποτελέσματα ημερίδας, ούτε παίζει ρόλο το να είναι ίδιες οι παιζόμενες διανομές ανά session. Το υποτιθέμενο, το έχω εντός εισαγωγικών, καθώς από ότι διαβάζω το Howell είναι μόνο κατ’ ευφημισμόν ως κίνηση (δεν υπάρχει ένα σταθερό ζεύγος και ένα pivot τραπέζι με κάθε ζεύγος να ακολουθεί το αμέσως μικρότερο), περισσότερο για να τονιστεί το “όλοι εναντίον όλων”, θα προτιμούσα τον όρο “Round Robin”. Από ότι βλέπω, υπήρχε ένα σταθερό ζεύγος και δύο pivot τραπέζια, με τα μισά ζεύγη να ανεβαίνουν σε κάθε γύρο στον ίδιο προσανατολισμό μέχρι το τραπέζι 36 ενώ τα υπόλοιπα να κατεβαίνουν μέχρι το τραπέζι 1, και στις δύο περιπτώσεις να αλλάζουν προσανατολισμό μετά (όπως το διαβάζω τώρα, μάλλον δύο ήταν τα σταθερά, ένα σε κάθε ημικύκλιο τραπεζιών). Κάποιοι το αναφέρουν ως endless howell αυτό, ενώ διαβάζω επίσης ότι υπήρχαν και αλλαγές προσανατολισμού ενδιάμεσα (φαντάζομαι στα τραπέζια με τα σταθερά ζεύγη, ώστε να μη συγκρίνονται συνέχεια ή καθόλου μεταξύ τους). Το πρόβλημα ανακαλύφθηκε στο 5ο session όταν άρχισαν να υπάρχουν ρεβάνς, κάτι το οποίο δεν έπρεπε να γίνει. Και φυσικά σε αυτό βοήθησε και η απειρία των παικτών που δεν τους κίνησε το ενδιαφέρον όταν κάποια ζεύγη πηγαινοερχόταν σε συγκεκριμένα τραπέζια. Από ότι λένε, το πρόβλημα προέκυψε όταν η (σωστά φτιαγμένη) κίνηση, μεταφέρθηκε χειροκίνητα σε καρτέλες. Δύο από αυτές τις καρτέλες, ήταν λάθος. Ως αποτέλεσμα, το πρόβλημα άργησε να γίνει αντιληπτό καθώς στην αρχή δύσκολο να πέσεις σε ρεβάνς! Και όπως λέει και ο καλός μας νόμος του Μέρφι, αν έστω ένα από τα λανθασμένα τραπέζια ήταν στο VuGraph, το πρόβλημα θα ανακαλυπτόταν αμέσως καθώς άλλους θα περίμεναν να δουν και άλλοι θα εμφανιζόταν! Έγινε κάποια απόπειρα διόρθωσης, αλλά ήταν αργά με αποτέλεσμα ο Διαιτητής να ορίσει sitout αντί για ρεβανς, το οποίο έδωσε το ποσοστό που πέτυχε κάθε sitout ζεύγος στον τελικό αντί για 60% το οποίο είχε αρχικά αποφασιστεί. Ο Larry Cohen μου έγραψε αναφέροντας απόσπασμά του από το Bridge World magazine, ότι έκανε 6 bye!!! Προσπάθησα να παρκολουθήσω και μία άλλη συζήτηση επί του θέματος, αλλά το άφησα καθώς κατά κανόνα κατέληξε στο να βρίζουν τον Ton Koojiman που ήταν Head of Operations για όλα τα στραβά του τουρνουά, με τον ίδιο να κινείται σε γραμμές “I am OK with that” και παρόμοια.

     

    Για το πως θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, υπάρχουν διάφορες γνώμες. Η δική μου (σιγά ρε ψηλέ, έχεις κάνει 20-30 3ήμερα με 10 τραπέζια και έχεις και άποψη!), είναι διττή: α) λιγότερα ζεύγη στον τελικό [διαφωνώ με τον εαυτό μου λέγοντας ότι όταν στην Ελλάδα έχεις σε τελικό Όπεν 34 ζεύγη, να μην έχεις 72 σε παγκόσμιο;] και β) απλότητα κίνησης [ρίξε ένα Howell 36 τραπεζιών στο φούρνο και έγινες]. Με απλά λόγια, ένα τέτοιο παράδειγμα σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα όταν (σπάνια πλέον) τύχει να κάνουμε την κίνησή μας αχταρμά. Χωρίς αυτό να μας δικαιολογεί! Σε όλους μας έχει συμβεί! Ελπίζω τουλάχιστον για να μη νιώθω μοναξιά!

    2 links επί του θέματος

    http://tameware.com/adam/bridge/laws/lille_open_pairs_final.html

    https://blml.rtflb.narkive.com/NVF5rbu5/play-anything (αρκετά κάτω αυτό).

    Το απόσπασμα του Cohen

    Nothing “technical” but here is an excerpt from my Bridge World report, “Losing at Lille”

    …After that deal, the event was never the same. All hell broke loose. The change was called, and suddenly everyone was yelling for the director. Apparently, the French workmen who put out the guide cards had reversed two of them, putting them onto the wrong tables. This resulted in players’ going to the wrong place and, after everyone had followed the wrong movement for a while, suddenly people found themselves playing back against opponents from earlier rounds. After a long recess to analyze the problem, the directors reconfigured the movement. They didn’t do it exactly right, because many pairs were still involved with playbacks. The staff decided that no playbacks would be allowed, so whenever you faced an old opponent, you’d simply sit out the round and receive percentage of your game. (Originally, they were going to assign 60% to both pairs, but then sanity prevailed.)

    Many pairs had one or two sit-outs during the rest of the session. We, however, seemed to be at a vortex of the (revised) movement. Our next six rounds were all scheduled against the pairs we had already played. We considered it a luxury to get the rest of the session off. This is a long and grueling event, and it’s a big advantage to be resting for 12 boards while your fellow competitors are frying their brains. While we were leisurely going to lunch, our counterparts were expending valuable mental energy. After the first of five final sessions, of which we had played a little more than half, we were in a satisfying fourth place, and well-rested. …

    #1585

    Ευχαριστούμε Τρυφώνιε για την ενημέρωση!

    Σήμερα τουλάχιστον με τα μηχανάκια θα εντοπιζόταν άμεσα το πρόβλημα…

     

     

Επισκόπηση 2 δημοσιεύσεων - 1 έως 2 (από 2 συνολικά)
  • Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.