Claim: Πότε θα μάθω να το κάνω σωστά γιατρέ μου?

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Πολλή ησυχία έπεσε και ήρθε η ώρα να σας τη χαλάσω!

 

Πόσες φορές μας έχουν φωνάξει σε περίπτωση claim και έχουμε κληθεί να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα επειδή ο εκτελεστής βαριέται να δώσει μια εξήγηση? Και εντάξει, δεν μιλάμε για περιπτώσεις φως φανάρι αλλά για περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει πιθανότητα λάθους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μαντεψιά.

Διανομή λοιπόν από το χτεσινό ταυτόχρονο στο οποίο ήμουν διαιτητής:

	♠ 82 ♥ 965 ♦ KQ76 ♣ KQ75
♠ KQ965 ♥ AJ1042 ♦ AJ ♣ 10		♠ AJ103 ♥ K83 ♦ 82 ♣ A842
	♠ 74 ♥ Q7 ♦ 109543 ♣ J963

Η αγορά

Δύση	Βορράς	Ανατολή	Νότος
1♠	P	2♣	P
2♥	P	4♠	All Pass

Η οποία σίγουρα δεν κερδίζει και κανένα βραβείο. Αντάμ ο Κ♣ τον οποίο κερδίζει ο εκτελεστής στο μορ, τραβάει ατού σε δύο γύρους καταλήγοντας στο χέρι και κάνει claim για 13 λεβέ. Σε αυτό το σημείο, ο Β (χωρίς φυσικά να δείξει το χέρι του) ρωτάει τον εκτελεστή πως θα παίξει τις κούπες και ο εκτελεστής του λέει τη σωστή γραμμή (♥ στο Κ και ♥ προς το AJ του χεριού) . Σε αυτό το σημείο με καλούν με το Β να ισχυρίζεται ότι ο εκτελεστής ανέφερε τη γραμμή μόνο αφού ερωτήθηκε. What say you?

 

Όπως το βλέπω εγώ, έχουμε 4 επιλογές:

α) Ακολουθούμε τη σκληρή γραμμή, ότι δηλαδή κάνουμε αν ο εκτελεστής έχει “ξεχάσει” ένα μικρό ατού έξω, και δίνουμε τη μπάζα στην άμυνα

β) Δίνουμε σταθμισμένη βαθμολογία, θεωρώντας ότι ο εκτελεστής θα πιάσει μόνο τις περιπτώσεις οι ♥ να είναι μοιρασμένες μόνο 3-2 ή 4-1 με ξερή ♥Q οπότε 50% από +2 και 50% από +3, ακολουθώντας τη γραμμή ♥ στο Κ και εμπάς για το +3 μαζί με Α♥ και J♥ να τρέχει για το +2.

γ) Βάζουμε τον πισινό μας κάτω και πιάνουμε όλες τις πιθανότητες, εξαιρώντας μόνο την πιθανότητα 5φ♥ στο Β ο οποίος μάλλον θα την έκανε αντάμ και δίνοντας πιο αναλυτική σταθμισμένη βαθμολογία.

δ) Δεχόμαστε την εξήγηση του εκτελεστή και το +3 στέκει.

Οι υπόλοιπες εγγραφές στη διανομή είναι:

2* -1460

1* -690

1* -680

1* +100 (όχι, δεν είναι 7♠-1, με κάποιο τόπο κατάφερε και έχωσε τις 6)

Είναι λογικό πιστεύω να λάβουμε υπόψιν ότι ο εκτελεστής παίζει μόνο μανς, που σημαίνει ότι εκτελεί “χαρούμενα). Δεν μιλάω για εκτέλεση στο επίπεδο 7, το να πας 7 με 2 Κ έξω και να θες και μια εμπάς, μία θα σου κάτσει 100 θα σε βυθίσει. Θα άλλαζε όμως το σκεπτικό της όποιας απόφασης αν ο εκτελεστής έπαιζε 6 και η αντάμ ήταν ο K♦ αντί για ♣? Σε αυτή την τελευταία περίπτωση, η ♥Q επιβάλλεται να βρεθεί καθώς αν χάσει η εμπάς, το σλεμ θα πέσει. Μιλάω για το σκεπτικό, όχι το αποτέλεσμα.

 

Η δική μου απόφαση ήταν το 2, με την αιτιολογία ότι πρόκειται καθαρά για μαντεψιά καθώς ούτε την κατανομή μπορεί να μετρήσει ο εκτελεστής παίζοντας ξώφυλλα, ούτε τους πόντους, καθώς από τους 13 που του λείπουν έχει “δει” 5-6 στο Β από την αντάμ και η τοποθέτηση των 2 συγκεκριμένων που ψάχνει είναι στον αέρα. Έγραψα λοιπόν +2 (καθώς το ταυτόχρονο δεν λαμβάνει υπόψιν τις ποινές) και προσθαφαίερεσα 1,5ΜΡ για να “πετύχω” τη στάθμιση. Πριν δω τις απόψεις σας, θα άλλαζα μόνο το σκορ το οποίο θα έγραφα στο ταυτόχρονο το οποίο θα ήταν +3 καθώς βάσει δυναμικότητας τουρνουά οι 13 λεβέ είναι το αναμενόμενο σκορ (και όχι γιατί κανείς δεν θα έπαιζε το Β για QXXX με ξερό 9 στο Ν αλλά γιατί η εμπάς τη Q προς το AJ10, φαντάζει πιο λογική).

 

Στην περίπτωση που η επικρατούσα άποψη είναι η 2 ή η 3, μήπως είναι καιρός επιτέλους να μπει στους κανονισμούς η σταθμισμένη βαθμολογία και να έχουμε τη δυνατότητα εισαγωγής της στο Perfect Score? Ο Τάκης σίγουρα θα θυμάται ότι το ζητάω κάτι χρόνια αυτό!

[Τάκης Πουρναράς]

Εβίβα!

1. Το (α) γιατί ισχύει; Τα ατού στην άμυνα είναι 2-2
2. Με βάση ποιούς νόμους επιδίκασες σταθμισμένη βαθμολογία;
3. Σε ό,τι αφορά στη σταθμισμένη βαθμολογία στο PS, φοβάμαι ότι θα πρέπει να περιμένεις λίγο ακόμη. Πάντως είναι πολύ ψηλά στις προτεραιότητές μου.

Edit: άκυρο το (1), κατάλαβα ότι εννούσες “όπως κάνουμε όταν ο εκτελεστής ξεχνά ένα μικρό ατού στην άμυνα”

 

• Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε στις 4 έτη, 8 μήνες πριν από Τάκης Πουρναράς.

[Ναταλία Γκούμα]

Τρύφωνα καλημέρα και από μένα,

το β) είναι τελείως λάθος σύμφωνα με την Επιτροπή Κανονισμών (Law Committee) σε καμία περίπτωση σε claim δεν μπαίνει weighted score (4/09/2009) οπότε μας μένει το α)

ο εκτελεστής δίνει μια λεβέ στην άμυνα αφού έχει δυνατότητα εμπας δύο κατευθύνσεων  αν τώρα είχε μόνο τον J και η Q ήταν 2φυλλη εντός θα την έπαιρνε αφού δεν θα είχε επιλογή (με λογικό παίξιμο)

η γνώμη μου πάντως είναι “Ας πρόσεχε” όλα είναι κατά του αν δεν πει κάτι και πρέπει να το μάθουν οι παίκτες

[Φίλιππος Σαράτσης]

Καλημέρα στην ομήγυρη και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού (δεν είμαστε ακόμα για να λέμε “καλό χειμώνα”).

Κάντε το εικόνα:

Ο εκτελεστής, ζοχαδιασμένος και έτοιμος να κατεβάσει όλα τα καντήλια του Αγίου Σπυρίδωνα (μεγάλη η χάρη του) στο συμπαίκτη του για το χειρόφρενο που τράβηξε στην αγορά, δείχνει τα φύλλα του, περισσότερο για να ξεστραβωθεί ο δικός του, αναφωνώντας μεγαλοφώνως: “όλα δικά μου”, εννοώντας, βέβαια, αν περνάει η εμπάς στις κούπες κτλ κτλ. Η ζοχάδα, δε, επιτείνεται όταν ο αμυνόμενος γυρνάει όλο τουπέ και ρωτάει: “και πώς θα τα παίξεις;” Εκεί, εκτός του διαιτητή που καλείται να επιληφθεί, καλό είναι να βρίσκεται πρόχειρος κι ένας γιατρός γιατί το εγκεφαλικό πλησιάζει. (Κι αν μου πείτε ότι δε γνωρίζετε – τουλάχιστον – 3 παίκτες που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν στο παραπάνω επεισόδιο δε θα σας πιστέψω.)

Συμπαραστεκόμαστε στο δράμα του, αλλά – όπως είπε και η Ναταλία – ας πρόσεχε. Ο 70Α είναι σαφέστατος: “για οποιοδήποτε αμφίβολο σημείο μιας διεκδίκησης λαμβάνεται απόφαση σε βάρος του διεκδικητή“. Προφανώς και ο τρόπος που θα τα έπαιζε είναι αυτός που υπέδειξε μετά την ερώτηση – δεν πιστεύω να έχετε δει ποτέ κάποιον να παίζει με αυτό το συνδυασμό τον Άσο και το Βαλέ να τρέχει – αλλά αυτό το ρημαδοδεκάρι κάνει όλη τη ζημιά. Άρα +2 και πάμε παρακάτω.

[Τάκης Πουρναράς]

Αυτό που ανέφερε η Ναταλία έχει αναλυτικά ως εξής:

Η Επιτροπή Κανονισμών της WBF, στη συνάντησή της στις 18/10/2011 έγραψε στην παράγραφο 9 τα εξής:

The Committee considered it appropriate to extend a minute of its meeting of 4th September 2009 to read: “In no circumstances can the application of Law 69, 70 or 71, lead to a weighted score. The law requires that “such trick” shall be transferred or not transferred as determined by the Director’s ascertainment of facts. In determining the number of tricks in a claim or concession the Director does not assign an adjusted score. A restriction applies generally that weighting under Law 12C1(c) is applicable only where an assigned adjusted score is awarded under the laws.

Αυτό σημαίνει ότι ο Διαιτητής θα αποφασίσει ότι η λεβέ μεταφέρεται στον έναν ή στον άλλον άξονα τελεσίδικα. Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σταθμισμένη βαθμολόγηση, πχ, 50% την κερδίζει ο εκτελεστής και 50% η άμυνα. Ο Ν68Δ2α μας οδηγεί στον Ν70. Εκεί, στον Ν70Δ1 ο ΔΚΑΜ λέει στον Διαιτητή να μη δεχτεί αδήλωτο τρόπο παιξίματος, αν υπάρχει εναλλακτικός κανονικός (υποσημείωση: ή απρόσεκτος / υποδεέστερος για την κατηγορία του παίκτη) τρόπος παιξίματος.

Άρα θα δώσουμε στον εκτελεστή 12 από τις 13 λεβέ, θα τον κτυπήσουμε με κατανόηση και θα του εξηγήσουμε ότι πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τι κάνει, γιατί, διαφορετικά, για ό,τι δεν είπε θα ληφθεί απόφαση εις βάρος του, βάσει του 70Α, όπως ανέφερε και ο Φίλιππος.

 

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Κύριοι και κυρία, ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις οι οποίες ελπίζω να φανούν χρήσιμες και σε άλλους. Παρακαλούνται τα μέλη της ΚΕΔ να μη με “ξυρίσουν” για την απόφασή μου, άλλωστε στο ταυτόχρονο φαίνεται η σωστή εγγραφή.

 

Σαν ρεζουμέ λοιπόν, δεν μας νοιάζει το επίπεδο του εκτελεστή. Μας νοιάζει να υπάρχει σαφής δήλωση της γραμμής που θα ακολουθήσει και αν αυτή δεν υπάρχει, αποφασίζουμε εις βάρος του σε περίπτωση αμφιβολίας/πιθανότητας κακής επιλογής και αγνοούμε επικλήσεις του στυλ “ναι αλλά θα το έβρισκα γιατί θα έκανα α,β,γ,δ πράγματα πρώτα”. 70Α και 70Δ1.

 

 

[Τάκης Πουρναράς]

Στην περίπτωση της διεκδίκησης, ο Νόμος είναι πάντα ενάντια στον διεκδικητή. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα από άσκηση της EBL, της οποίας τη λύση όταν ακούσαμε μας “έπεσε το σαγόνι”:

	♠ K963 ♥ Q73 ♦ 10 ♣ QJ765
♠ QJ ♥ 962 ♦ KQJ543 ♣ 104		♠ 754 ♥ 82 ♦ A98762 ♣ 93
	♠ A1082 ♥ AKJ104 ♦ - ♣ AK82

Ο Νότος εκτελεί 5♥, με αντάμ τον ♦K.

Ο εκτελεστής κόβει, τραβάει τα ατού και διεκδικεί εξηγώντας: “Θα πάρετε μία πίκα, ξεσκαρτάρω την άλλη στα σπαθιά”. Βάζουν τα φύλλα στο τραπέζι και βλέπει τις ♠QJ στη Δύση. Καλεί τον Διαιτητή και ζητά όλες τις 13 λεβέ.

Να σημειώσω εδώ ότι στις ασκήσεις της EBL, εκτός κι αν αναφέρεται διαφορετικά, το παικτικό επίπεδο θεωρείται κορυφαίο. Κοίτα λίγο τα τέσσερα χέρια, δες τι απόφαση θα έπαιρνες και διάβασε παρακάτω.

Η επίσημη απάντηση λέει το εξής: ας υποθέσουμε ότι ο εκτελεστής δεν κάνει διεκδίκηση αλλά παίζει τον ♠K, οπότε πέφτει ο ♠J ή η ♠Q. Τι θα κάνει τότε; Σύμφωνα με την Αρχή της Περιορισμένης Επιλογής, θα κάνει εμπάς στην Ανατολή, για να μαζέψει το άλλο ονέρ πίκα. Συνεπώς, θα πληρώσει το ξερό, πλέον, ονέρ στη Δύση και έτσι του δώσουμε ακριβώς 12 λεβέ. Σημείωση ότι η εμπάς πίκα είναι “δωρεάν” – δεν κινδυνεύει, δηλαδή, το συμβόλαιό του, αν αυτή αποτύχει.

Όπως γράφτηκε και στα παραπάνω, δε δίνουμε στον διεκδικητή ό,τι δε διεκδίκησε με σαφή δήλωση. Ούτε, φυσικά του “χαρίζουμε” κάτι που δεν του ανήκει. Αν ήθελε, ας το έλεγε ή ας έπαιζε με τον τρόπο που ήθελε.

Ελπίζω αυτό το παράδειγμα να σε διαφωτίσει ακόμη καλύτερα.

[Φίλιππος Σαράτσης]

Επίτρεψε μου να διαφωνήσω, Τρύφωνα, με την παρατήρηση ότι δε μας ενδιαφέρει το επίπεδο του εκτελεστή. Έχει ρόλο, και μεγάλο μάλιστα. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα:

	♠ Q ♥ 10 ♦ - ♣ -
♠ - ♥ 8 ♦ - ♣ 8		♠ - ♥ KJ ♦ - ♣ -
	♠ 4 ♥ Q ♦ - ♣ -

Σε δίφυλλο φινάλε με εκτελεστή το Νότο και ατού τις ♥ κι ενώ είναι η σειρά της Δύσης να κάνει έξοδο, η Ανατολή δείχνει τα φύλλα διεκδικώντας και τις δύο λεβέ. Ο Νότος καλεί το διαιτητή και ζητάει μια λεβέ διότι, ότι αν η Δύση βγει ♣, αυτός θα εισπράξει τη ♥Q, είτε τώρα είτε στο τέλος. Ο Διαιτητής – εφαρμόζοντας τον 70Δ2 – έδωσε τη λεβέ στον εκτελεστή, αλλά η επιτροπή εφέσεων, στην οποία προσέφυγαν οι ΑΔ, τη γύρισε πίσω, αποφασίζοντας – μετά από λεπτομερή εξέταση όλων των γεγονότων – ότι το επίπεδο του παίκτη θα του επέτρεπε να βρει το σωστό γύρισμα.

Πείτε μου τώρα, θα αντιμετωπίζαμε το ίδιο αυτό το περιστατικό σε μια ημερίδα 1-9 του ομίλου μας και στον τελικό των Masters?

Επίσης, αν θυμάμαι καλά – ο Τάκης μπορεί να με διορθώσει αν κάνω λάθος – υπήρχε θέμα σε εξετάσεις με έναν παίκτη που κατεβάζει τα 6 τελευταία φύλλα του λέγοντας “όλα δικά μου”, έχοντας δημιουργήσει τις συνθήκες για να σκουιζάρει τους αντιπάλους του, χωρίς όμως να γίνει – τη στιγμή που το δηλώνει – πιο σαφής ως προς τη δήλωση του.

Όταν αυτή η διεκδίκηση γίνει κόντρα σε παγκόσμιο πρωταθλητή, το πιθανότερο είναι ότι αυτός θα κλείσει τα φύλλα του και θα σου πει “well done”, όταν όμως γίνει κόντρα στον άγραφο, αυτός θα αρχίσει να διαμαρτύρεται ότι τον κλέβουμε γιατί την προηγούμενη φορά που αυτός έκανε ασαφές claim δώσαμε τη μπάζα στους αντιπάλους.

Η σωστή απάντηση πάντως ήταν ότι η διεκδίκηση θα γίνει αποδεκτή και μάλιστα τότε αστειεύτηκα λέγοντας ότι κάθε φορά που θα μου λείπει μια μπάζα θα κάνω claim γιατί όλο και κάποιο σκουίζ θα υπάρχει.

[Τάκης Πουρναράς]

Ορίστε το εν λόγω θέμα που ανέφερε ο Φίλιππος

	♠ K 7 4 ♥ 10 ♦ 9 ♣ 6
♠ J 9 ♥ - ♦ 10 6 5 ♣ Q		♠ Q 6 5 ♥ - ♦ - ♣ J 10 9
	♠ 10 ♥ Q 9 ♦ - ♣ K 5 4

Ερώτηση:
Ο Νότος εκτελεί 3♥X και έχει κάνει 3 λεβέ. Στην προηγούμενη λεβέ είχε κερδίσει από τον Μορ. Παίζει το ♦9 και δείχνει τα φύλλα του λέγοντας “όλες δικές μου”. Οι Α/Δ είναι αρχάριοι παίκτες και δεν καταλαβαίνουν. Σας καλούν αναφέροντας ότι η διεκδίκηση δεν είναι σωστή. Τι σκορ επιδικάζετε;

Απάντηση:
Ο Νότος, παίζοντας το ♦9, δείχνει να ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Το σκορ στέκει.

Το κλειδί εδώ είναι ότι ο Νότος κατέστησε σαφείς τις προθέσεις του, γιατί πρώτα έπαιξε το ♦9 και μετά έκανε διεκδίκηση. Κάποιες λεπτομέρειες κάνουν συχνά τη διαφορά.

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Τάκη, όσον αφορά την άσκηση της EBL, μου φαίνεται πολύ λογική η απάντηση. Αμφιβάλλω βέβαια αν θα την έβρισκα ή αν θα έπαιρνα τη σωστή απόφαση στο τραπέζι. Μάλλον καλύτερα αν θα αιτιολογούσα σωστά την απόφασή μου, καθώς το εναλλακτικό κανονικό παίξιμο (που είναι σαφώς υποδεέστερο της εφαρμογής Restricted Choice) του να τραβήξεις ΑΚ♠ στο κεφάλι, είναι τελικά αυτό που κερδίζει. Όσον αφορά την περίπτωση με το σκουίζ στα μαύρα, είναι σαφές από το παίξιμο του 9♦ ότι ο εκτελεστής “τα κουνάει τα φυλλαράκια του”.

 

Φίλιππε, όμορφο το παράδειγμά σου, αλλά το θεωρώ άσχετο με τη δήλωσή μου περί επιπέδου εκτελεστή για δύο λόγους: α) δεν πρόκειται για περίπτωση εκτελεστή αλλά αμυνόμενου που διεκδικεί έναντια στον 70Δ2 και β) πρόκειται για ένα 2φυλλο φινάλε. Η αναφορά μου σε επίπεδο εκτελεστή, έχει να κάνει με το κατά πόσο πρέπει ως διαιτητές να μπαίνουμε στη θέση του εκτελεστή όταν αυτός κάνει μια διεκδίκηση η οποία α) περιέχει αμφίβολα σημεία και β) ο εκτελεστής τα δειυκρινίζει μόνο κατόπιν ερωτήσεων. Πως θα αποφάσιζες στο παράδειγμα του Τάκη με το σκουίζ αν ο εκτελεστής κατέβαζε τα φύλλα του ΠΡΙΝ παίξει το 9♦ λέγοντας όλες δικές μου? Χωρίς να αναφέρει καν “σκουίζ στα μαύρα την Ανατολή”.

 

By the book στο παράδειγμά σου, ο διαιτητής ορθά αποφάσισε. Ορθά ανέτρεψε και την υπόθεση η ΕΕ καθώς προχώρησε σύμφωνα με το πνεύμα και όχι το γράμμα του Νόμου.

[Τάκης Πουρναράς]

Να σημειώσω στην άσκηση της EBL ότι, αν ήταν split τα ονέρ στις πίκες, ο Διαιτητής θα έβαζε τον εκτελεστή να παίξει ♠AK και όχι να κάνει εμπάς. Είναι υποδεέστερο παίξιμο, αλλά πρόκειται απόφαση σύμφωνη με την υποσημείωση του Ν70Δ1 και βασισμένη στο γενικό πνεύμα του Ν70Α.

Πιο απλά: στη συγκεκριμένη άσκηση ο εκτελεστής θα κάνει πάντα 12 λεβέ, αυτές που ζήτησε.

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Τάκη, αυτό θα ίσχυε και στις δύο περιπτώσεις που ένας εκ των αμυνομένων έχει ξερό ονέρ και ο άλλος 4φ? Αν πχ το 4φ είναι στην Ανατολή ο διαιτητής θα τον βάλει να παίξει ΑΚ ενώ αν είναι στη Δύση θα τον βάλει να παίξει ΚΑ? Ένα είδος προέκτασης του restricted choice δηλαδή? Ή δεν παίζει ρόλο η σειρά και ο διαιτητής δίνει 12 λεβέ με όποιο τρόπο χρειάζονται για να γίνουν, αρκεί να είναι λογικός αλλά υποδεέστερος?

Γιατί σε όλες τις περιπτώσεις 3-2, ο εκτελεστής χάνει πάντα μία πίκα.

[Τάκης Πουρναράς]

Σε κάθε περίπτωση που με υποδεέστερο παίξιμο ο εκτελεστής κάνει 12 λεβέ, αυτές μόνο δικαιούται. Στην Ιταλία έχουν νομοθετήσει ειδικές περιπτώσεις κατά τις οποίες παίζονται φύλλα με συγκεκριμένη σειρά, για παράδειγμα, με AKx δε θα παίξει ποτέ το x.

[Τρύφωνας Παπαδόπουλος]

Ανάσταση θέματος!

 

Βρισκόμαστε στο εξής 3-card ending:

	♠ KQ ♥ - ♦ x ♣ -
♠ xx ♥ - ♦ - ♣ x		♠ - ♥ αδιάφορο ♦ αδιάφορο ♣ αδιάφορο
	♠ - ♥ - ♦ Kxx ♣ -

Ο Β τραβάει Κ♠ και μόλις βλέπει ότι η Α δεν έχει, κάνει claim λέγοντας “μία και μία”, έχοντας την εντύπωση ότι η Δ έχει 3 πίκες. Η Δ φυσικά και το δέχεται και σε αυτό το σημείο ο μορ μπαίνει στο παιχνίδι λέγοντας “θα σου τραβήξει KQ και θα στα πάρει”. DIRECTOR!

Η απόφασή μου ήταν μία λεβέ στην άμυνα, καθώς από τη στιγμή που ο εκτελεστής νομίζει 3 πίκες στη Δ, μπορεί στην προτελευταία λεβέ να παίξει καρώ αντί για Q♠, παίξιμο σαφώς υποδεέστερο αλλά όχι παράλογο και υπό την επήρρεια ψυχοτρόπων.

Χαμός στο τραπέζι με σχόλια τύπου “τι είναι αυτά?” “για χρυσάφια παίζετε?” και τέτοια, με αποτέλεσμα να φύγουν εκατέρωθεν ποινές 25% τοπ (αφού το δέκα δεν φάνηκε να τους συγκινεί) και να τους βγει ξινή η βασιλόπιτα που μόλις είχε κοπεί στον όμιλο.

Το σαράκι του παίκτη με κάνει να θέλω να επιδικάσω όλες τις λεβέ στον εκτελεστή καθώς υποτίθεται θα τραβήξει τα δυο ατού και μετά θα παίξει το τελευταίο φύλλο.

Το σαράκι του διαιτητή μου λέει ότι σωστά αποφάσισα, να μάθει να κάνει claim και να μάθει να μετράει και μέχρι το 13 για να ξέρει πόσα ατού του λείπουν. Δεν δηλώθηκε τρόπος παιξίματος, και το ότι ο εκτελεστής δεν θυμόταν ότι πέφτουν τα ατού δεν με αφήνει να υποθέσω ότι θα ακολουθήσει το σωστό τρόπο παιξίματος.

Το σαράκι του εκπροσώπου του ομίλου, μου λέει ότι πρέπει να τους έχω όλους ευχαριστημένους και να ψάξω να βρω μια λύση που θα το πετύχει αυτό, μόνο που κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από κανένα κανονισμό.

Νίκησε ο διαιτητής.

 

[Τάκης Πουρναράς]

Νίκησε ο διαιτητής.

Και πολύ σωστά έκανε

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις