Αυτός ο μορ… Ούτε ένα δικαίωμα δεν έπρεπε να έχει μέχρι την “ανάστασή” του (=έναρξη της επόμενης διανομής).
Είμαι σίγουρος ότι θα έπρεπε ο ΔΚΑΜ να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρος σε αυτά τα θέματα. Αν έχει κερδίσει μια λεβέ ο μορ, δεν μπορεί να πει στον εκτελεστή “από εδώ παίζεις”. Αν ο εκτελεστής παίξει φύλλο από το κλειστό χέρι, δεν μπορεί να του το πει. Αν ο εκτελεστής δείξει πρόθεση (αλλά δεν παίξει φύλλο) από το κλειστό χέρι, τότε μπορεί να προλάβει την ανωμαλία. Και φυσικά προστέθηκε (από το 2007 αν θυμάμαι καλά) αυτό το αίσχος που επιτρέπει σε μορ να ρωτήσει τον εκτελεστή αλλά και στους αμυνόμενους μεταξύ τους να ερωτηθούν για το αν έκαναν ρενόνς, κάνοντας την αθέμιτη πληροφορία επιστήμη. Και το Διαιτητή να τρέχει σαν το Βέγγο.
Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψιν (σε χαμηλής δυναμικότητας τουρνουά συνήθως):
α) Την πρακτική του μορ να έχει δει τα φύλλα του εκτελεστή [ιδιαίτερα αν “διδάσκει” εκείνη την ώρα]
β) Την πρακτική των αμυνόμενων να δείχνουν τα φύλλα τους στο μορ
τρέχα γύρευε.
Είναι συχνό το φαινόμενο διάφοροι ανερχόμενοι παίκτες να διαβάζουν το ΔΚΑΜ μια στα γρήγορα και ξαφνικά να έχουν την εντύπωση ότι τον έχουν καταλάβει 10 στα δέκα. Σίγουρα όλοι μας θα έχουμε λάβει κλήσεις εντελώς άκυρες γι αυτό το λόγο, ιδιαίτερα για περιπτώσεις για τις οποίες δεν λαμβάνουμε κλήσεις ούτε σε σοβαρά τουρνουά.