Ο Νόμος 25 είναι αρκετά σαφής ώς προς την αλλαγή ακούσιας ή εκούσιας δήλωσης. Περιττό να πούμε ότι αν ο Ν είχε αγοράσει τα δύο καρά πριν την αλλαγή του Β, δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο αλλαγής για τον Β και όλες οι πληροφορίες που προκύπτουν από την απόπειρα αλλαγής, αποτελούν αθέμιτη πληροφόρηση για τον συμπαίκτη του. Από τη στιγμή λοιπόν που ο διαιτητής έδωσε εντολή να συνεχιστεί η αγορά, θεωρεί τη δήλωση του Β εκούσια (και κακά τα ψέμματα, το να ανακαλύπτεις ότι δεν έκανες τη δήλωση που ήθελες μετά από παρεμβολή του αντιπάλου και όταν είναι σειρά του συμπαίκτη σου να μιλήσει, δείχνει έλλειψη συγκέντρωσης και ο ΔΚΑΜ 2017 απαγορεύει την αλλαγή δήλωσης που έγινε από έλλειψη συγκέντρωσης). Σε αυτή την περίπτωση, επιμένω σε αυτά που έγραψα πριν και συμφωνώ με το πνεύμα του Μίλτου. Δεν συμφωνώ με τη “σκληρότητα” της ποινής που προτείνει, παρόλο που μου φαίνεται λογική.
Τα περί αλλοίωσης αποτελέσματος, τα βλέπω κάπως υπερβολικά: δεν αλλοιώνει ο διαιτητής το αποτέλεσμα αλλά οι ενέργειες των ΒΝ και ιδιαίτερα του Β. Για να λάβουμε υπόψιν “το καλύτερο που θα μπορούσε να πετύχει η ΑΔ”, θα πρέπει να υπάρχει περίπτωση ΣοΛαΡιΤε, δηλαδή να υπάρξει δυσμενές αποτέλεσμα για την ΑΔ από δική τους υπαιτιότητα εκμεταλλευόμενοι την ανωμαλία (=δίπορτο, κοντράρω τα 5♣ χωρίς μπριτζιστικό λόγο και άν μου τα βγάλουν φωνάζω διαιτητή). Εδώ, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Η αντάμ ♥ η οποία είναι ο λόγος που το συμβόλαιο βγαίνει, δεν μπορεί να θεωρηθει σοβαρό λάθος της άμυνας. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη λόγω του φιτ και ως εκ τούτου εκλείπει η οποιαδήποτε περίπτωση διπλής βαθμολογίας (ΒΝ -300/ΑΔ -400).
Το αν ο διαιτητής θα έπρεπε να επιτρέψει την αλλαγή δήλωσης, είναι μια εντελώς άλλη ιστορία που πρέπει να εξεταστεί ξεχωριστά. Στο συγκεκριμένο case, δεν την επέτρεψε οπότε ως αποτέλεσμα δεν θα επιτρέψει κανένα συμβόλαιο σε σπαθιά.
Όλες αυτές οι αποφάσεις, θα πρέπει να λαμβάνονται μετά από προσεκτική μελέτη της κάθε υπόθεσης ξεχωριστά. Ο Διαιτητής θα πρέπει να αποφασίζει τελεσίδικα και αιτιολογημένα, χωρίς πισογυρίσματα αν θέλει να διατηρήσει το κύρος του. Αυτό δε σημαίνει ότι αν κάνει λάθος δεν πρέπει να το αναγνωρίσει. Καλό είναι να φροντίζει να μην κάνει λάθος. Συχνά τουλάχιστον και σε απλές περιπτώσεις. Το πνεύμα του ΔΚΑΜ 2017 σε αντίθεση με προηγούμενους, είναι η εξομάλυνση και επανόρθωση, όχι η τιμωρία.