Εννοείται ότι δεν υπάρχει δικαίωμα να ασκήσεις βία, οι επιλογές έπρεπε να μπουν χάριν γέλιου. Το όλο σκεπτικό της ερώτησής μου, βασίζεται στα “όπλα” που έχουμε στη διάθεσή μας. Το μπριτζ, είναι ερασιτεχνικό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν οικονομικές απολαβές κατά κανόνα και ο παίκτης δεν ζημιώνεται υλικά αν αποβληθεί και πάρει και έναν αποκλεισμό για Χ χρονικό διάστημα από το ΠΣ. Στο ποδόσφαιρο ας πούμε, οι κόκκινες κάρτες (απευθείας) επισύρουν τιμωρία Χ αγωνιστικών και η ομάδα σου αναλόγως συμβολαίου, μπορεί να σου επιβάλλει πρόστιμο ή στέρηση ποσοστού αποδοχών αναλόγως ρήτρας. Επιπλέον, αναλόγως σοβαρότητας παραπτώματος, μπορεί να επιβληθεί και χρηματικό πρόστιμο από τη διοργανώτρια αρχή κλπ.
Στην περίπτωση που αναφέρεις, αν όντως καλούσες την αστυνομία, ποια πιστεύεις θα ήταν η εξέλιξη όταν:
α) Η ιδιότητά σου ως διαιτητής, αποδεικνύεται μόνο με την επίδειξη της επετηρίδας, ούτε επαγγελματική ταυτότητα διαθέτεις, ούτε υπάρχει σύνδεσμος διαιτητών και στις απλές ημερίδες ούτε κάποιο συμφωνητικό ανάθεσης.
β) Το “όργανο” δεν έχει ιδέα τι είναι το μπριτζ και σιγά μην κάτσει να πάρει την ευθύνη και να δει ποιος έχει δικαίωμα να κάνει τι. “Όλοι στο τμήμα να τα πείτε με τον Διοικητή”.
γ) Οραματίσου το σκηνικό να προσπαθείς να εξηγήσεις στο όργανο, εν μέσω πανικού στην αίθουσα, περί αθλητικής αναγνώρισης του Μπριτζ γενικά και του Σωματείου, περί αγωνιστικού χώρου κατηγορίας Δ, περί Εθνικού Διαιτητή, περί ΔΚΑΜ και τις εξουσίες του Διαιτητή όταν αυτός/ή το μόνο που θα βλέπει είναι 10 τραπέζια να παίζουν χαρτιά.