Επίτρεψε μου να διαφωνήσω, Τρύφωνα, με την παρατήρηση ότι δε μας ενδιαφέρει το επίπεδο του εκτελεστή. Έχει ρόλο, και μεγάλο μάλιστα. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα:
| ♠ Q ♥ 10 ♦ - ♣ - |
||
|
♠ -
♥ 8 ♦ - ♣ 8 |
♠ - ♥ KJ ♦ - ♣ - |
|
| ♠ 4 ♥ Q ♦ - ♣ - |
||
Σε δίφυλλο φινάλε με εκτελεστή το Νότο και ατού τις ♥ κι ενώ είναι η σειρά της Δύσης να κάνει έξοδο, η Ανατολή δείχνει τα φύλλα διεκδικώντας και τις δύο λεβέ. Ο Νότος καλεί το διαιτητή και ζητάει μια λεβέ διότι, ότι αν η Δύση βγει ♣, αυτός θα εισπράξει τη ♥Q, είτε τώρα είτε στο τέλος. Ο Διαιτητής – εφαρμόζοντας τον 70Δ2 – έδωσε τη λεβέ στον εκτελεστή, αλλά η επιτροπή εφέσεων, στην οποία προσέφυγαν οι ΑΔ, τη γύρισε πίσω, αποφασίζοντας – μετά από λεπτομερή εξέταση όλων των γεγονότων – ότι το επίπεδο του παίκτη θα του επέτρεπε να βρει το σωστό γύρισμα.
Πείτε μου τώρα, θα αντιμετωπίζαμε το ίδιο αυτό το περιστατικό σε μια ημερίδα 1-9 του ομίλου μας και στον τελικό των Masters?
Επίσης, αν θυμάμαι καλά – ο Τάκης μπορεί να με διορθώσει αν κάνω λάθος – υπήρχε θέμα σε εξετάσεις με έναν παίκτη που κατεβάζει τα 6 τελευταία φύλλα του λέγοντας “όλα δικά μου”, έχοντας δημιουργήσει τις συνθήκες για να σκουιζάρει τους αντιπάλους του, χωρίς όμως να γίνει – τη στιγμή που το δηλώνει – πιο σαφής ως προς τη δήλωση του.
Όταν αυτή η διεκδίκηση γίνει κόντρα σε παγκόσμιο πρωταθλητή, το πιθανότερο είναι ότι αυτός θα κλείσει τα φύλλα του και θα σου πει “well done”, όταν όμως γίνει κόντρα στον άγραφο, αυτός θα αρχίσει να διαμαρτύρεται ότι τον κλέβουμε γιατί την προηγούμενη φορά που αυτός έκανε ασαφές claim δώσαμε τη μπάζα στους αντιπάλους.
Η σωστή απάντηση πάντως ήταν ότι η διεκδίκηση θα γίνει αποδεκτή και μάλιστα τότε αστειεύτηκα λέγοντας ότι κάθε φορά που θα μου λείπει μια μπάζα θα κάνω claim γιατί όλο και κάποιο σκουίζ θα υπάρχει.