Καλημέρα στην ομήγυρη και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού (δεν είμαστε ακόμα για να λέμε “καλό χειμώνα”).
Κάντε το εικόνα:
Ο εκτελεστής, ζοχαδιασμένος και έτοιμος να κατεβάσει όλα τα καντήλια του Αγίου Σπυρίδωνα (μεγάλη η χάρη του) στο συμπαίκτη του για το χειρόφρενο που τράβηξε στην αγορά, δείχνει τα φύλλα του, περισσότερο για να ξεστραβωθεί ο δικός του, αναφωνώντας μεγαλοφώνως: “όλα δικά μου”, εννοώντας, βέβαια, αν περνάει η εμπάς στις κούπες κτλ κτλ. Η ζοχάδα, δε, επιτείνεται όταν ο αμυνόμενος γυρνάει όλο τουπέ και ρωτάει: “και πώς θα τα παίξεις;” Εκεί, εκτός του διαιτητή που καλείται να επιληφθεί, καλό είναι να βρίσκεται πρόχειρος κι ένας γιατρός γιατί το εγκεφαλικό πλησιάζει. (Κι αν μου πείτε ότι δε γνωρίζετε – τουλάχιστον – 3 παίκτες που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν στο παραπάνω επεισόδιο δε θα σας πιστέψω.)
Συμπαραστεκόμαστε στο δράμα του, αλλά – όπως είπε και η Ναταλία – ας πρόσεχε. Ο 70Α είναι σαφέστατος: “για οποιοδήποτε αμφίβολο σημείο μιας διεκδίκησης λαμβάνεται απόφαση σε βάρος του διεκδικητή“. Προφανώς και ο τρόπος που θα τα έπαιζε είναι αυτός που υπέδειξε μετά την ερώτηση – δεν πιστεύω να έχετε δει ποτέ κάποιον να παίζει με αυτό το συνδυασμό τον Άσο και το Βαλέ να τρέχει – αλλά αυτό το ρημαδοδεκάρι κάνει όλη τη ζημιά. Άρα +2 και πάμε παρακάτω.